هوش مصنوعی: این شعر در سوگ فردی به نام «میرباقر» سروده شده است که نور هدایت و سیادت داشت. با مرگ او، جهان پر از غم و آشوب شد و دل‌ها بی‌قرار گشت. شاعر از درد فراق او می‌نالد و اشاره می‌کند که حتی شادی‌ها نیز با غم او آمیخته است. در پایان، تاریخ وفات او را با عبارت «قبرش پر از نور است» توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و سوگواری است که درک آن به بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و مفاهیم انتزاعی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۳۴ - در سوگ و تاریخ مرگ میرباقر

چراغ دلم «میرباقر» که داشت
زسیماش نور سیادت ظهور

بعشرت سرای بقا بار بست
از این محنت آباد دار غرور

شد از رفتن او، ز جانها قرار
شد از غیبت او ز دلها حضور

ز زهر غمش، عالمی تلخکام
ز درد فراقش، جهانی بشور

بمحنت سرایی که اینش بقاست
چرا دل نهد مرد صاحب شعور؟!

ز بس شادیش با غم آمیخته است
نداند کسی ماتمش را ز سور!

چو تیر از کمانخانه چرخ پیر
بود راستان را بسرعت عبور

جهان را خدنگی بترکش نماند
کمان فلک را، همانست زور

چو تاریخ فوتش، من دردمند
طلب کردم، از خاطر نا صبور

بخاک از دعا روی اخلاص سود
بگفتا که:«قبرش بود پر ز نور»!
وزن: فعولن فعولن فعولن فعل (متقارب مثمن محذوف یا وزن شاهنامه)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳ - در نوشدن گلدسته و گنبذ روضه یی
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵ - ماده تاریخ فتح قندهار
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.