هوش مصنوعی:
شاعر با اشاره به دود خط (سیگار یا قلیان) و حلوای لب (لبان شیرین)، روزهای گذشته را یادآوری می‌کند که بدون دود و پاک بود.
رده سنی:
16+
متن حاوی مفاهیم عاشقانه و اشارات غیرمستقیم به مصرف دخانیات است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد.
شمارهٔ ۱۷۱
آب میگردد بدور لعل او از دود خط
یاد آن روزی که حلوای لبش بی دود بود؟!
یاد آن روزی که حلوای لبش بی دود بود؟!
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
