هوش مصنوعی: شاعر از ناامیدی خود از امیدهایی که داشته سخن می‌گوید و حتی از امیدی که در دل ناامیدی وجود دارد نیز ناامید شده است.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عمیق عاطفی مانند ناامیدی و یأس است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامناسب باشد. درک این مفاهیم نیاز به بلوغ عاطفی و تجربه‌ی زندگی دارد.

شمارهٔ ۲۲۱

ز بس نومیدی از امیدهای خویشتن دیدم
ز امیدی که هم در ناامیدی هست، نومیدم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.