هوش مصنوعی:
شاعر از درد دوری یار خود می‌نالد و احساس ضعف و ناتوانی می‌کند، به‌گونه‌ای که مانند مغز استخوان در نی، تنها ناله‌هایش باقی می‌ماند.
رده سنی:
16+
متن دارای مضامین عاطفی عمیق و غم‌انگیز است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند «مغز استخوان در نی» نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.
شمارهٔ ۲۲۵
ضعیف و ناتوان کرده است از بس دوری یارم
چو مغز استخوان در نی بماند تا ناله زارم
چو مغز استخوان در نی بماند تا ناله زارم
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب: غزل/قصیده/قطعه
تعداد ابیات: ۱
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
