هوش مصنوعی: شاعر در این متن از عشق و دلدادگی سخن می‌گوید و از شکستن عهد و پیمان خود با شیخ خانقه اظهار پشیمانی می‌کند. او زیبایی معشوق را با تصاویری مانند زلف و چاه زنخدان توصیف می‌کند و از عشق بی‌قید و شرط خود می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به مفاهیم فلسفی و عرفانی مانند گردش دور گردون و چرخ زمان دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عرفانی و عاشقانه پیچیده است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از اشارات فلسفی و استعاری نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۲۵

شکستم عهد شیخ خانقه را
ثوابی چشم دارم این گنه را

نخستین شب که بستم عهد زلفش
به خود می دیدم این روز سیه را

گهی مشغول زلفی گاه کاکل
چو سلطانی که آراید سپه را

بگردان جام می تا دور گردون
نگرداند دگر خورشید و مه را

ندانی یوسف حسنت کجا شد
ز من بشنو ز چه بشناس ره را

فکندش چرخ در چاه زنخدان
برآکند از خس و خاشاک چه را

نخواهم منصبی جز آنکه باشم
کمین فراشکی آن پادشه را

گهی پاشم زمشک دیدگان آب
گه از مژگان بروبم خاک ره را

هلالی بر دمد از برج خورشید
چو بر رخ بشکنی طرف کله را

ز ترک چشم او یغما همان به
نگهداری به پاس دل نگه را
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.