باده ساغرت از خون دل یاران است
وای اغیار اگر این اجر وفاداران است

زلف در پای تو افتد به تظلم چپ و راست
بسکه در تاب زسودای گرفتاران است

نیست چشمت ز شبان غمم آگه آری
خفتگان را چه غم از حسرت بیداران است

دارم از چشم تو صد عربده و دم نزنم
که اگر ناله کنم زحمت بیماران است

عشق داغ دل فرهاد به خون کرده رقم
نقش هر لاله که بر دامن کهساران است

رخ تو و اشک مرا کیست که خود دید و نکرد
هوس باده که آن گلشن و این باران است

محضر آنکه تو در خون کشیش روز حساب
خوار چون نامه اعمال گنه کاران است

از دهانت طمع لطف کمی دارم و این
آرزوئی است که در خاطر بسیاران است

یوسفی چون تو به یغما ندهد کس دانم
اینقدر هست که او هم ز خریداران است

«یغمای جندقی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir