هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و عرفانی از بیدل دهلوی، به بیان دردها و رنج‌های عشق می‌پردازد. شاعر از دل‌شکستگی، عشق نافرجام، و مرگ عاطفی سخن می‌گوید و با استفاده از استعاره‌های زیبا مانند سنگ، موج، و شیشه، احساسات خود را بیان می‌کند. همچنین، مفاهیمی مانند فنا در معشوق، رشک، و ناتوانی در برابر عشق نیز در شعر دیده می‌شود.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مفاهیم عمیق عرفانی و عاشقانه است که درک آن به بلوغ فکری و تجربه‌ی عاطفی نیاز دارد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و مفاهیم مانند مرگ عاطفی و دل‌شکستگی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر سنگین یا نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۴۲

اگر آن سنگ که داری ببر اندر دل تست
شد درستم که همی دل شکنی حاصل تست

پیش از این بود حکایت همه از شیشه و سنگ
مثل امروز حدیث دل ما و دل تست

مرگ از آسیب تو کرد ایمنم ای موج سر شک
تا چه موجی تو که غرقاب عدم ساحل تست

مایل مدعیت چون نگرم منکه ز رشک
مدعی با دل خویشم که چرا مایل تست

ضعف شد قوت کارم که کسی پی نبرد
کاین منم یا که غباری ز پی محمل تست

بیدل آن کو که ز دلدار بدل ماند باز
جان فدایت اگر این قطره خون قابل تست

آنچه آمد غرض از خلقت زیبائی و حسن
چون نکو می نگرم جمله در آب و گل تست

او به خون تو و ای دل تو به تیغش تشنه
هر که از قتل تواش منع کند قاتل تست

از چه یغما به حدیثت مثل سحر زنند
گر نه هاروتی و آن چاه ذقن بابل تست
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.