هوش مصنوعی: این متن شعری عاشقانه و عرفانی است که در آن شاعر از زیبایی معشوق و عشق به او سخن می‌گوید. همچنین، اشاراتی به مفاهیمی مانند تقدیر، صبر، و ناپایداری دنیا دارد. شاعر از عناصر طبیعی مانند خورشید، ماه، و ستارگان برای توصیف معشوق استفاده می‌کند و گاه از مفاهیم فلسفی و عرفانی مانند علم عشق و بهشت عدن نیز بهره می‌برد.
رده سنی: 16+ این متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و واژگان ادبی سطح بالا، فهم آن را برای سنین پایین‌تر دشوار می‌کند.

شمارهٔ ۹۵

چرا خورشید و ماهش بر نباشد
اگر سرو از قدش کمتر نباشد

گدائی دارد ار آئینه جام
نکو بنگر که اسکندر نباشد

من از خطش شدم عاشق که میگفت
که علم عشق در دفتر نباشد

رخ و خالش نگه کن تا نگوئی
سپهر و ماه را اختر نباشد

عنان ای دل ز مژگانش بپیچان
که یک تن مرد یک لشکر نباشد

فغان از جور چرخ ار ساعد یار
سپهر جام را محور نباشد

ببال ای سر و اگر پستی به راهش
که از این پایه بالاتر نباشد

مثال روی و خالش رسم بستن
در امکان مه و اختر نباشد

دل و مهرش به سلطان کی توان داد
خرابی را که بام و در نباشد

مکن رشح می از لب پاک مپسند
بهشت عدن را کوثر نباشد

حمامی را که دامی بال پرواز
نبندد کاش هرگز پر نباشد

بدین آئین امام شهر یغما
مسلمانم اگر کافر نباشد
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.