۹۶ بار خوانده شده

شمارهٔ ۳۰

واعظ در باغ سبزش روضه مینواست
وان کرمک پس مرز و خیار لب جو است

افتادش از این بهاره کاری غرض آنک
تا بر سر پالیز کسان گیرد دوست
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.