هوش مصنوعی:
شاعر از ناامیدی و رنج‌های خود می‌گوید و بیان می‌کند که تلاش‌هایش بی‌ثمر بوده و مانند کشاورزی است که به جای گندم، کاه به دست آورده است. او از این که حاصل زحماتش ناچیز است، شکایت دارد.
رده سنی:
15+
این شعر دارای مضامین عمیق عاطفی و اجتماعی است که درک آن برای کودکان دشوار است. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان ادبی ممکن است برای گروه‌های سنی پایین نامفهوم باشد.
شمارهٔ ۶۲
زی سنبل خط زخالش بردم فریاد
کم گندم وی خوشه تن دانه نهاد
صد خرمن از آن گفت به یک جو خواهی
تا کی این کاه کهنه ها داد بباد
کم گندم وی خوشه تن دانه نهاد
صد خرمن از آن گفت به یک جو خواهی
تا کی این کاه کهنه ها داد بباد
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
