هوش مصنوعی:
شاعر در این بیت‌ها زیبایی و سپیدی رخ یار را ستوده و اشاره می‌کند که ذوق و شوق او تنها محدود به رنگ سرخ نیست. سپس با اشاره به پهنه‌ی کمیت، بیان می‌کند که در این دنیا، حتی رنگ کهر (قهوه‌ای) نیز کمتر از کبود (آبی) نیست و هر چیزی ارزش خود را دارد.
رده سنی:
15+
متن دارای مفاهیم عاشقانه و فلسفی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و واژگان ادبی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد.
شمارهٔ ۷۲
آنکو به سپیدی رخ دلبند ستود
تنها مگرش ذوق می سرخ نبود
گو یکه متاز در بدین پهنه کمیت
زآنجا که کهر هم نبود کم ز کبود
تنها مگرش ذوق می سرخ نبود
گو یکه متاز در بدین پهنه کمیت
زآنجا که کهر هم نبود کم ز کبود
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
