هوش مصنوعی:
در این متن، شاعر از رخساره‌ای سخن می‌گوید که با خون شسته می‌شود تا اشک‌های گلگون از چهره پاک شود. این کار به عنوان یک رسم کهن و قاعده‌ای قدیمی توصیف شده است که در آن آب از خون تازه می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استفاده از استعاره‌های پیچیده مانند خون و اشک است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۳۴
رخساره به خون صد پیم افزون شوئی
تا یک رهم از رخ اشک گلگون شوئی
رسمی است کهن قاعده خون شستن از آب
تو تازه رویت آب از خون شوئی
تا یک رهم از رخ اشک گلگون شوئی
رسمی است کهن قاعده خون شستن از آب
تو تازه رویت آب از خون شوئی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
