هوش مصنوعی:
نویسنده از پیمان و سوگندی که بسته ابراز حیرت میکند و از عقل خود تعریف مینماید. سپس به بیان مشکلات و گرفتاریهای خود میپردازد، از جمله خجالت و پشیمانی از نقض پیمان و دوری از یاران. در پایان از مخاطب میخواهد که از میرزا عذرخواهی کند و بر گرفتاریهای او گواهی دهد.
رده سنی:
18+
متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و اخلاقی است و از واژگان و اصطلاحات ادبی پیچیده استفاده کرده که درک آن برای کودکان و نوجوانان دشوار است.
شمارهٔ ۹۵ - نامه ای است از زبان کسی به دیگری که یغما تحریر نموده
قربانت شوم عجب پیمان و پیوندی کردم و عجب ایمان و سوگندی خوردم، بر عقل من ماشاالله، مصرع: گو بسازند نقابی و بسوزند سپندی. باز از سرکار شما به قنبرک بازی و چنبرک سازی جبران گناه و چاره روی سیاه توان کرد. پیش مخدومی میرزا حبیب الله چه حیلت بازم و کدام وسیلت سازم؟مشتم وا شد و پشتم از بار خجلت دو تا. خدا روی دشمن های تازه را سیاه کند که ما را از ملاقات یاران نو کهن بازداشت، و به نقض پیمان افسانه هر انجمن ساخت. ترا به امام حسین از میرزا عذرخواهی کن و بر گرفتاری و پریشانی من گواهی ده. زیاده حاجت جسارت و تمهید مرارت نیست.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۹۴ - به دوستی نگاشته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۹۶ - به یکی نگاشته است
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.