هوش مصنوعی:
متن درباره تأثیر نوشته‌های زیبا و دلنشین بر روح و روان انسان است. نویسنده با استفاده از استعاره‌هایی مانند چراغ دوده و فروغ دیده، نشان می‌دهد که نوشته‌های خوب می‌توانند مانند سرمه، چشم‌ها را بینا کنند و دل‌ها را روشن نمایند. همچنین، تأکید شده که نوشته‌های بدون زیبایی و دلجویی نمی‌توانند مورد ستایش قرار گیرند. در پایان، نویسنده توصیه می‌کند که اگر کسی به همین روش ادامه دهد، می‌تواند به نویسنده‌ای برجسته تبدیل شود.
رده سنی:
15+
متن دارای استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی پیچیده است که درک آن‌ها نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات فارسی دارد. همچنین، محتوای انگیزشی آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب است.
شمارهٔ ۱۲۹ - پاسخ نامه ای است که به دوست جوانی نگاشته (جواب نامه قبلی است)
چراغ دوده و فروغ دیده؛ نامه زیبانگار رنگین گفتار که از در آزمون نگارش رفته، دوده جان پرورش دیده را سرمه سائی کرد، و انجمن دل را چون جام جمشید و آئینه خورشید روشنائی بخشود. بی خوش گوئی و دلجوئی نه چندان خوب نگاشته که کسی را زبان ستایش باشد و یا چون زیبائی خدادادش نیازی به آرایش. به خواست بار خدا اگر روزی یک نامه به همین راه و روش بر نگاری تا شش ماه دیگر یکی از نویسندگان صابی رنگ صاحب سنگ خواهی شد، مصرع: بدست باش که کاری به جای خویشتن است.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۸ - این نامه را یکی از شاگران یغما برای آزمایش نامه نگاری به او نگاشته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۰ - به یکی از دوستان نزدیک نوشته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
