هوش مصنوعی: متن درباره فردی روحانی (آخوند) فقیر و نجیب است که با وجود مشکلات مالی و بخت نامساعد، همچنان به حمایت از دیگران می‌پردازد. نویسنده آرزو می‌کند که این فرد بتواند با بزرگان دینی مانند حضرت لوط و پیامبر اسلام (ص) درباره مشکلات امت گفت‌وگو کند تا راه‌حلی برای رهایی مردم از فقر و رنج پیدا شود. متن بر پاکدامنی، قناعت و ایثار این روحانی تأکید دارد و امیدوار است که لطف و بخشش الهی او را خرسند کند.
رده سنی: 16+ متن دارای واژگان و مفاهیم ادبی و دینی پیچیده است که درک آن به سطح بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی نیاز دارد. همچنین، موضوعات مطرح‌شده مانند فقر، ایثار و مسائل اجتماعی برای نوجوانان و بزرگسالان قابل‌درک و تأمل‌برانگیز است.

شمارهٔ ۲۳ - به میرزا ابراهیم خان نگاشته

قربانت شوم، آن آخوند نجیب غریب و عزیز بی چیز که چرخش معاند است و بختش نامساعد، آلوده قرض است و حمایتش فرض. هر جا پوید کج نگران بر وی راهگذر گیرند، و با هرکس عرض درماندگی راند، اندیشه دیگر سگالند. خود به حکم درایت و فر کفایت همه را دانی در چه کارند و بر چه شمار. کاش یک ساعت حضرت لوط علی نبینا با سرکار احمد(ص) در باب امت راز مرافعت می راند و ساز محاکمت می ساخت. شبهه نبود که از باب تا محراب این گروه انبوه خاص وی می شد و جان اطفال مردم از اندیشه سلخ و قصب و پیشه کار و کسب استخلاص می یافت. باری فقر و استیصال او بر پاکی دامان و پاس قناعت و آلایش وام گواهی امین است. امیدوارم جود بی منت و خوی بی ضنت سرکارش خرسند و کامروا باز گرداند. زیاده عرض و تمنائی ندارم، هر چه کردی و کنی مختاری.
تعداد ابیات: ۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۲ - از قول ملا محمد علی ساده اصفهانی به میرزا ابراهیم خان نوشته
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۴ - به آقا سید حسین امام نگاشته
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.