هوش مصنوعی:
متن به توصیف زیبایی‌های بهار و نوروز با استفاده از تصاویر شاعرانه مانند ژاله بر گلشن، لاله و گل، و باده‌نوشی می‌پردازد. شاعر از آمدن بهار و نوروز به عنوان موهبتی الهی یاد می‌کند و مخاطب را به شادی و رهایی از غم دعوت می‌نماید.
رده سنی:
15+
این متن به دلیل استفاده از زبان شاعرانه و مفاهیم عمیق عرفانی و فرهنگی، برای درک و لذت بردن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد. نوجوانان و بزرگسالان بهتر می‌توانند با ظرافت‌های زبانی و معنایی آن ارتباط برقرار کنند.
شمارهٔ ۲
فشاند ژاله به گلشن سحاب نیسانی
بفرق لاله و گل کرد گوهر افشانی
شکست رونق دی را بهار بستانی
ایا بهار من، ای بوستان روحانی
قدح ز باده گران کن، بهل گرانجانی
که عید نوروز آمد ز فیض یزدانی
بفرق لاله و گل کرد گوهر افشانی
شکست رونق دی را بهار بستانی
ایا بهار من، ای بوستان روحانی
قدح ز باده گران کن، بهل گرانجانی
که عید نوروز آمد ز فیض یزدانی
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۳
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
