هوش مصنوعی: متن بالا ترکیبی از مضامین اخلاقی، عرفانی و انتقادی است که با استفاده از استعاره‌ها و کنایه‌های ادبی، به موضوعاتی مانند ناپایداری دنیا، رفتارهای حیله‌گرانه، تقدیر و ناکامی‌های زندگی می‌پردازد. در بخش‌هایی از آن، به رفتارهای منافقانه (مانند روباه) و نتایج زیانبار آن اشاره شده است. همچنین، از گلشن عیش تا زندان غم، نشان‌دهنده تغییرات ناگهانی زندگی است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق فلسفی و عرفانی است و درک برخی از استعاره‌ها و کنایه‌های آن نیاز به سطحی از بلوغ فکری و آشنایی با ادبیات کهن فارسی دارد. همچنین، برخی مضامین مانند ناامیدی و انتقادهای اجتماعی ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۵

بخت بدم از ساحت کرمان به بم انداخت
از گلشن عیشم سوی زندان غم انداخت

با ...... کرد مرا دست و گریبان
بنگر که خر و توبره، چه نیکو به هم انداخت

نامد چو وجو دش عدمی صرف به عالم
تا باز خدا، طرح وجود و عدم انداخت

آن روز که بنوشت قضا نسخه امکان
چون نامه بوی گشت ورا از قلم انداخت ...

با مرد سخنگوی درافتاد و زیان کرد
روباه صفت پنجه به شیر غژم انداخت

هرچند کرم کرد ولی حیف که آخر
حرفی که وسط بود ز لفظ کرم انداخت

افسر کرمش را بپذیرفت و پس آنگه
یائیش بیفزود و به سوی حرم انداخت
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.