هوش مصنوعی: این شعر عاشقانه و غزل‌گونه، با استفاده از تصاویر و استعاره‌های زیبا، احساسات شاعر را نسبت به معشوق بیان می‌کند. شاعر از تابندگی رخ معشوق، دل تنگ و آسیب‌دیده خود، و آتش عشق و غمی که در دل دارد سخن می‌گوید. همچنین، از پاکی دل معشوق و تأثیر دیدارش بر دل خود می‌سراید.
رده سنی: 16+ این شعر دارای مضامین عاشقانه و احساسی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و اصطلاحات ادبی ممکن است برای سنین پایین پیچیده به نظر برسد.

بخش ۹ - صفت گازُر

این گازُر شوخ پاک دامن
ای آب ز دیدنت دل من

ای سرو تو ز آب دیده رُسته
ای روی تو همچو لفظِ شُسته

چون لعلِ زرشک آب حیوان
آتش در دل نموده پنهان

ماهی که شد از غمت سمندر
آتش دارد چو شمع در سر

چون شمع فسرده می کند دود
آب تو بود ازان گل آلود

از کینه ی من دلت چو پاکست
بهر چه رخ تو تابناکست

در پیش تو شیشه ی دلِ تنگ
تا باز چه ها زد است بر سنگ
وزن: مفعول مفاعلن فعولن (هزج مسدس اخرب مقبوض محذوف)
قالب: مثنوی
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:بخش ۸ - صفت بقّال
گوهر بعدی:بخش ۱۰ - صفت جوهری
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.