هوش مصنوعی: این متن شعری است که مضامینی مانند عرفان، شراب، عشق، طبیعت و فلسفه زندگی را در بر می‌گیرد. شاعر از مفاهیمی مانند گنبد گردان، شب و روز، شراب، خاک، هنر و عشق سخن می‌گوید و از حالات روحی و عرفانی خود می‌نویسد.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عرفانی و فلسفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد. همچنین اشاره‌هایی به شراب و مستی دارد که مناسب سنین پایین نیست.

شمارهٔ ۵

جام زرین فلک سیم پرا کند به صبح
جام زرکش به صبوحی زکف سیمبران

می خور از کاسه به حدی که اگر خاک شوی
مست گردند ز بوی گل تو کوزه‌گران

شعلهٔ آتش می را چو مغان سجده گزار
باشد، آهی بود از سینه ی پرخون جگران

قدح می همه بر کف نه و،بردیده بنه
تو چه دانی مگر از جور جهان گذران؟

خاک در چشم کش از عبرت ازیراک دراو
ریزریز است چو سرمه، تن صاحب بصران

شکرین است نبات زمی از بس که مزید
لب شیرین سخنان ودهن لب شکران

هنر اکنون همه از خاک طلب باید کرد
زانکه اندر دل خاک اند همه پرهنران

از گرانجانی خود همچو قدح سرسبکم
بر کفم نه سبک ای ساقی ازان رطل گران

دور این گنبد گردان، چو میم کرد خراب
شب شده روز من از صحبت این بدگهران
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: قطعه
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.