هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و اشتیاق فراوان شاعر به دیدار معشوق است. او با وجود دیدن مکرر معشوق، هر بار مشتاق‌تر می‌شود و حسرت یک بار نادیدن را دارد. شاعر معشوق را از همه زیبایی‌های عالم برتر می‌داند و حتی در غیاب او، در خواب و خیال به دیدارش می‌پرد.
رده سنی: 15+ مفاهیم عمیق عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شعری ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل زیبایی‌های ادبی این شعر نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۳۴

بعد عمری کاری پسر می بینمت
همچو عمری در گذر می بینمت

چون ترا با غیر بینم؟ من که رشک
می برم گر با پدر می بینمت

هست شوق دیدنم هر لحظه بیش
گر چه هر دم بیشتر می بینمت

حسرت یکبار نا دیدن بجاست
گر چه صد بار دگر می بینمت

بسکه شوق دیدنت دارم یکی است
گر نمی بینم و گر می بینمت

خوشتر از سرو و سمن می یابمت
بهتر از شمس و قمر می بینمت

روزت آنجا گر نمی بینم رفیق
شب در آن کو تا سحر می بینمت
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.