هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و دل‌بستگی خود به معشوق می‌گوید که با وجود بی‌وفایی و ناپایداری او، دلش هنوز امیدوار است. او از رنج هجران و بی‌قراری دلش سخن می‌گوید و از بخت ناسازگار خود شکایت می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عاشقانه و احساسی عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مفاهیمی مانند ناپایداری عشق و رنج هجران نیاز به بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۱۳۰

گلعذاران نگار من نگرید
عارض گلعذار من نگرید

دارد امید مهر ازو دل من
دل امیدوار من نگرید

کار من بار غم کشیدن اوست
به من و کار و بار من نگرید

نیست بی او قرار در دل من
به دل بی قرار من نگرید

زود رویم ز هجر سبز خطی
به خزان و بهار من نگرید

عهد ناپایدار او بینید
بخت ناسازگار من نگرید

می برد او نخست دل ز رفیق
دلبر خوش قمار من نگرید
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.