دور شد از یکدگر دور ز جانان من
جان من از جسم من جسم من از جان من

داغ تو و درد تو هست مرا خوش که هست
مرهم من داغ تو درد تو درمان من

از غم دلبر دلم خون شد و آن خون همه
از مژه ی خونفشان ریخت بدامان من

چاک گریبان من هر که ببیند کند
چاک گریبان خود همچو گریبان من

سیل سرشکم گذشت از سر افلاک کو
نوح که تا بنگرد موجه ی طوفان من

وای بر اهل حساب گر بدرازی رفیق
روز قیامت بود چون شب هجران من

«رفیق اصفهانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir