هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از جفا و بی‌وفایی در عشق و دوستی شکایت می‌کند و از معشوق یا دوست می‌خواهد که به او آسیب نرساند و وفادار بماند. شاعر تأکید می‌کند که رفتارهای ناپسند مانند جفاکاری و بی‌وفایی را ترک کند و به عشاق و دوستان وفادار باشد.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم عاطفی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، برخی از مفاهیم مانند جفا و بی‌وفایی نیاز به سطحی از بلوغ عاطفی دارد.

شمارهٔ ۲۵۶

عاشقان را به جفا خوار مکن
مکن ای شوخ جفا کار مکن

زهر در ساغر احباب مریز
می به پیمانه ی اغیار مکن

کار اغیار به یکبار مساز
ترک احباب به یکبار مکن

از بتان جور و جفا با عشاق
گر چه خوبست تو بسیار مکن

ترسم از زاریم آزرده شوی
مکن آزار من زار، مکن

نقل و می خوردن شب با مستان
روز با مردم هشیار مکن

یا مپرس از غم ما یا ما را
به غم خویش گرفتار مکن

کار من ساخته حاشایت چیست
هست این کار تو انکار مکن

بارها حرف کسان کردی گوش
گوش کن حرف من این بار مکن

می کنی جور و جفا گر برفیق
به رفیقان وفادار مکن
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۵۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.