هوش مصنوعی: شاعر از رنجش از عشق و رقابت سخن می‌گوید، جایی که مهر معشوق و خوی رقیب باعث سیاهی روزگار و تباهی تن شده است. او از اشک و آه خود به عنوان نماد بهشت و جهنم یاد می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم عمیق عاشقانه و رنج‌های عاطفی است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک یا مناسب نباشد.

شمارهٔ ۳۰

از مهر تو روزگار دل گشت سیاه
وز قهر رقیب کار تن ماند تباه

یکسو روی تو یک طرف خوی رقیب
زین جنت و دوزخ است اشک من و آه
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.