هوش مصنوعی:
شاعر در این ابیات از عشق و وفای معشوق خود سخن می‌گوید و از جفای دیگران شکایت دارد. او بیان می‌کند که دلش به زلف معشوق گره خورده و از رقیبان می‌ترسد.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عاشقانه و استفاده از استعاره‌های شعری است که درک آن برای نوجوانان و بزرگسالان مناسب‌تر است.
شمارهٔ ۳۶
صد شکر خدا را که وفا دارستی
نه همچو دگر بتان جفا کارستی
جان جای کند چو دل به زلف تو اگر
از چنگ رقیب جنگجو وارستی
نه همچو دگر بتان جفا کارستی
جان جای کند چو دل به زلف تو اگر
از چنگ رقیب جنگجو وارستی
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
