هوش مصنوعی: این متن شعری است که با استفاده از تصاویر و استعاره‌های غنی، احساسات و حالات درونی شاعر را بیان می‌کند. در آن از عناصری مانند گره‌زدن و گشودن، عطر عنبر، نافه صبا، و دیگر تصاویر شاعرانه برای توصیف عشق، دل‌تنگی و حالات روحی استفاده شده است.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عاشقانه و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، درک کامل آن نیاز به آشنایی با ادبیات کلاسیک فارسی دارد.

شمارهٔ ۴۳ - امینی فرماید

گره زطره عنبرفشان کشید و گشاد
هزار نافه صبا در میان کشید و گشاد
در جواب او

زبغچه بند دلم چون روان کشید و کشاد
زرختها بخود اول کتان کشید و کشاد

زکیسهای گریبان و یقهای بناف
هزار نافه صبا درمیان کشید و کشاد

بطیره ماندم از آن تنگه کو بطراری
گره زتنگه بازار کان کشید و کشاد

کشید رشته زبگشودنی مگر معجر
که سوزنی زوی آن دلستان کشید و کشاد

هر آن سخن که نمود آن عمامه سر بسته
کله زترک بمعنی زبان کشید و کشاد

هزار آستیش باد جبه ای قاری
که جیب و دامن رخت کتان کشید و گشاد
وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن (مجتث مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۴۲ - خواجه حافظ فرماید
گوهر بعدی:شمارهٔ ۴۴ - خواجه حافظ فرماید
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.