گره زطره عنبرفشان کشید و گشاد
هزار نافه صبا در میان کشید و گشاد
در جواب او

زبغچه بند دلم چون روان کشید و کشاد
زرختها بخود اول کتان کشید و کشاد

زکیسهای گریبان و یقهای بناف
هزار نافه صبا درمیان کشید و کشاد

بطیره ماندم از آن تنگه کو بطراری
گره زتنگه بازار کان کشید و کشاد

کشید رشته زبگشودنی مگر معجر
که سوزنی زوی آن دلستان کشید و کشاد

هر آن سخن که نمود آن عمامه سر بسته
کله زترک بمعنی زبان کشید و کشاد

هزار آستیش باد جبه ای قاری
که جیب و دامن رخت کتان کشید و گشاد