هوش مصنوعی: در این متن، شاعر از پیوستن انگشتر به حلقه و تشبیه آن به نشستن پیکان بر زره سخن می‌گوید. همچنین، اشاره‌ای به وجود ماده و نر در طبیعت دارد.
رده سنی: 15+ متن دارای مفاهیم استعاری و ادبی است که ممکن است برای کودکان قابل درک نباشد. همچنین، استفاده از واژه‌ها و ساختارهای قدیمی نیاز به سطحی از بلوغ فکری و ادبی دارد.

شمارهٔ ۲

بر حلقه آن انگله چون کو پیوست
گوئی که زره زشست پیکان بنشست؟

هر جا که بود ماده نری خواهد بود
(آنجا که زره گرست پیکان گر هست)
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.