هوش مصنوعی: در این متن، شاعر در بازار شیراز از گفتگوی با یک بزاز (تاجر پارچه) یاد می‌کند که به او توصیه می‌کند از زندگی لذت ببرد و به دنبال عمر طولانی نباشد. بزاز به شاعر می‌گوید که پارچه‌ای زیبا را رها کند و از لحظه لذت ببرد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم فلسفی و عرفانی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، نیاز به تفسیر دارد تا پیام آن به درستی منتقل شود.

شمارهٔ ۱۲

دی گفت بدستار بزرگی بزاز
در چارسوی رخت مزاد شیراز

داری برکی خوب رها کن مندیل
( در عیش خوش آویز نه در عمر دراز)
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.