هوش مصنوعی: متن بالا یک شعر عرفانی یا اخلاقی است که از زبان شاعری بیان می‌شود که از خداوند طلب بخشش و لطف می‌کند. شاعر از خدا می‌خواهد که گناهانش را ببخشد و به جای آن، پاداشی نیکو به او عطا کند.
رده سنی: 15+ محتوا دارای مفاهیم عرفانی و اخلاقی است که ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد. همچنین، درک عمیق‌تر این مفاهیم نیاز به سطحی از بلوغ فکری دارد.

شمارهٔ ۱۹

ای داده بجیب جامه از مدفون زه
تخفیفه و دستار بامرت که و مه

خاصک تو ستانی بقد ارمک تو دهی
(یارب تو بلطف خویش بستان و بده)
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب: رباعی
تعداد ابیات: ۲
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.