هوش مصنوعی: این متن عرفانی به رابطهٔ عمیق و دوگانهٔ انسان با خدا می‌پردازد. شاعر از جدایی و اتحاد با خدا سخن می‌گوید و از دوگانگی‌های وجودی مانند فنا و بقا، فراق و لقا، و نفاق و صفا یاد می‌کند. متن با اشارات عرفانی و تمثیل‌های روحانی، خواننده را به گذر از خود و نگریستن به خدا دعوت می‌کند.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن‌ها به بلوغ فکری و تجربهٔ زندگی نیاز دارد. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر دشوار باشد.

شمارهٔ ۱

بالله که یکی از خود بخودآ
بگذر ز خودی بنگر به خدا

جز ما و توئی کی بوده دوئی
از قول الست تا حرف بلی

من جز توکیم من جز تو نیم
تو صوت ندا من رجع صدا

با خویشتنم بی خویشتنم
هم با تو منم، هم از تو جدا

هر لحظه زند نائی دو نوا
یک نغمه الست یک نغمه بلی

دارد دل من هر لحظه دو عید
یک عید فنا یک عید بقا

عیدیست سعید لبسی است جدید
هر لحظه مرا هر لحظه تو را

از راه نهان در محفل جان
گویند برو گویند بیا

از دولت روح داریم فتوح
شد وقت صبوح زد حی علا

یا من هولی سر و سرور
یا من هو لی نور و سنا

یا من هو لی موت و نشور
یا من هو لی روح و بقا

انسان زبون با این رگ و خون
بیرون و درون دارد دو سرا

این عالم تن آن عالم جان
این عین فراق آن عین لقا

این دام غرور آن بزم سرور
این کوی نفاق آن بزم صفا
وزن: مستفعلتن مستفعلتن
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۴
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر بعدی:شمارهٔ ۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.