هوش مصنوعی: این شعر به بیان حسرت‌ها و اندیشه‌های بیهوده انسان می‌پردازد و از رفتارهای نادرست مانند طمع به مال دنیا، طعنه زدن به دیگران و بی‌خردی انتقاد می‌کند. شاعر تأکید دارد که چرا انسان به جای پیروی از دستورات الهی، خود را در غم و حسرت دنیوی فرسوده می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مفاهیم انتقادی و عرفانی است که درک آن‌ها نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین، برخی از مضامین مانند طعنه و بی‌خردی ممکن است برای سنین پایین قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۱۲

فکر و اندیشه ی بیهوده چرا
حسرت بوده و نابوده چرا

گفتن و کردن بی جا و خلاف
که خداوند نفرموده چرا

از غم و حسرت دنیای دنی
رخ به خون جگر آموده چرا

داشتن دل بهوای زر و سیم
روز و شب سوده و فرسوده چرا

طعنه و تسخر پکان جهان
با چنین دامن آلوده چرا

خفتن اندر به گذرگاه فنا
با چنین خاطر آسوده چرا

خواجه کز بی خردی مثل خر است
این همه بار برافزوده چرا

رخ ز پوزش بدر بی خردان
کردن از بی خردی سوده چرا
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.