هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از عشق و مستی و حالات ناشی از آن سخن می‌گوید. او از حضور معشوقه‌ای که گاه با ناز و لطف و گاه با خشم و کین می‌آید، صحبت می‌کند. همچنین، توصیفاتی از زیبایی‌های معشوقه مانند زلف تابدار و حلقه‌های آن ارائه می‌شود. شاعر به رابطه‌ی نابرابر بین خود (نیازمند) و معشوقه (توانگر) اشاره می‌کند و در نهایت، از حالات مستی و شراب‌خواری نیز سخن می‌گوید.
رده سنی: 16+ محتوا شامل موضوعات عاشقانه و اشاره به شراب و مستی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال نامناسب باشد. همچنین، استفاده از اصطلاحات و مفاهیم شعری کلاسیک ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل درک نباشد.

شمارهٔ ۲۶

چون ترک جنک جوی من از در در آیدا
با شور جنگ و مشغله در محضر آیدا

خنجر بدست مست در آید ببزم من
چون است حال مست که با خنجر آیدا

مست است و حال مست نباشد بیکروش
هر ساعتی بمشغله دیگر آیدا

گاهی به لطف و ناز و بناگاه در بکین
با ساغر شراب مرا در بر آیدا

خوشا دمیکه در بر من با هزار ناز
چون صد هزار خرمن سیسمبر آیدا

ما را نیازمندی و او را توانگری است
شاید اگر بخانه ما کمتر آیدا

زابرو گرفته تیغ و مژه بر کشیده صف
شاه است و شاه با حشم و لشگر آیدا

جان می سپارمش بقدم خاصه کز نشاط
مخمور و مست با قدح و ساغر آیدا

زلفش هزار تاب و بهر یک هزار چین
هی چین و حلقه در پس یکدیگر آیدا

صد حلقه تا بدوش و دو صد حلقه کرد گوش
صد حلقه اش چه طوق بگردن در آیدا

افتد باتفاق ولی نادر اوفتد
درویش را که پای به گنج زر آیدا
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۵
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۷
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.