هوش مصنوعی:
این متن شعری است که از نوشیدن شراب و تأثیرات آن سخن می‌گوید. شاعر از جوهر مذاب (شراب) یاد می‌کند که بوی مشک و رنگ طلایی دارد و تأثیر آن را بر روح و جان توصیف می‌نماید. همچنین، به پیوند آب و شراب اشاره می‌کند و تأکید دارد که شراب برخلاف آب، قدرت و رنگ شمشیر را افزایش می‌دهد.
رده سنی:
18+
این متن به دلیل اشاره به مصرف شراب و مفاهیم عرفانی پیچیده‌ای که ممکن است برای نوجوانان قابل درک نباشد، مناسب مخاطبان بزرگسال است. همچنین، محتوای آن ممکن است نیاز به تفسیر و دانش ادبی بیشتری داشته باشد.
شمارهٔ ۳۲
برخیز و در قدح فکن آن جوهر مذاب
کش بوی مشک ناب بود رنگ زرناب
زان می که چون به درکشی از قعر خم قار
گویی که کرده سر زدل شب برآفتاب
هان ای حریف تا نکنی آب در بمی
کاتش خموش گردد چون برزنیش آب
هر تیغ را فزاید از آب تاب و رنگ
این تیغ را بکاهد از آب رنگ و تاب
پیوند آب و باده چه جویی که همسری
با زاده عنب نکند زاده ی سحاب
جز باده در سبوی سفالین ندیده ایم
کشتی ای از سفال کند هیچ کس برآب
کش بوی مشک ناب بود رنگ زرناب
زان می که چون به درکشی از قعر خم قار
گویی که کرده سر زدل شب برآفتاب
هان ای حریف تا نکنی آب در بمی
کاتش خموش گردد چون برزنیش آب
هر تیغ را فزاید از آب تاب و رنگ
این تیغ را بکاهد از آب رنگ و تاب
پیوند آب و باده چه جویی که همسری
با زاده عنب نکند زاده ی سحاب
جز باده در سبوی سفالین ندیده ایم
کشتی ای از سفال کند هیچ کس برآب
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
