ملک تسلیم و رضا دولت درویشان است
کسوت فقر و فنا خلعت درویشان است

قسمت پادشهان سیم و زر و تاج و کمر
رنج و اندوه و بلا، قسمت درویشان است

نوبت پادشهان دبدبه کوس و دهل
بانگ مرغان سحر نوبت درویشان است

صبر ایوب و بلاها که بیعقوب رسید
داستانی زغم و محنت درویشان است

خرقه سبز مرقع که بدین زیب و ضیا است
بر سرو دوش فلک، کسوت درویشان است

جیب گردون که پر از رشته یاقوت و گهر
اجر و مزدی است که در خدمت درویشان است

کنج عزلت که نیابند بدو هرگز راه
پادشاهان جهان، خلوت درویشان است

چون به بندند از این دار فنا بار رحیل
وقت آسودگی و راحت درویشان است

گر نسب پادشهان راست ز جمشید و قباد
قل هو الله احد نسبت درویشان است

حرم و دیر که در کیش مسلمان و کشیش
شد چنین محترم، از حرمت درویشان است

مسند باد صبا بندگی دیو و پری
مختصر قصه ای از حشمت درویشان است

«میرزا حبیب خراسانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir