هوش مصنوعی: این شعر از حافظ است که در آن شاعر به نقد شیخ و زاهد می‌پردازد و عشق و مستی را برتر از عقل و تقوا می‌داند. او از رسوایی در راه عشق هراسی ندارد و عقل و دانش را فدای مجنون‌وارگی می‌کند. همچنین، به پیر خرابات و می‌فروش اشاره می‌کند که او را از خطا به صواب راهنمایی کرده‌اند.
رده سنی: 16+ متن شامل مفاهیم عمیق عرفانی و انتقادی است که ممکن است برای مخاطبان زیر 16 سال قابل درک نباشد. همچنین، اشاره به مصرف شراب و مفاهیم مرتبط با آن وجود دارد که مناسب سنین بالاتر است.

شمارهٔ ۶۱

شیخ و زاهد دوش اگر منع از شرابم کرده است
ساقی از یک جام می امشب خرابم کرده است

راست گفته است، از حدیث راست رنجیدن خطا است
شیخنا زندیق و ملحد، گر خطابم کرده است

گر مرا رسوای عالم کرد عشقش باک نیست
دامنی تر بوده ام بر آفتابم کرده است

عقل و دانش را نثار راه مجنون کرده ام
از سگان کوی لیلی چون حسابم کرده است

صحبت شیخ ایمنم کرد از عذاب روز حشر
حق چو در دنیا بدین دوزخ عذابم کرده است

نیست بر حکم حق ای زاهد سزاوار اعتراض
در خرابات مغان گر فتح بابم کرده است

مینهد هر شب سبو پیر خراباتم بدوش
بهر این خدمت ز رندان انتخابم کرده است

از حرم گر سوی دیرم برد پیر میفروش
ره نمائی از خطا سوی صوابم کرده است
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.