هوش مصنوعی: این متن عرفانی از مولانا بیانگر مفاهیمی مانند رهایی از نفس و خودپرستی، عشق الهی، و رسیدن به حقیقت وجود است. شاعر با استفاده از استعاره‌هایی مانند زندان، کفن، و خاک، بر ضرورت گذر از مادیات و رسیدن به معنویت تأکید می‌کند.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، برخی از استعاره‌ها و اصطلاحات به پیش‌زمینه‌ای از ادبیات عرفانی نیاز دارند.

شمارهٔ ۶۹

سلیمان را جز این تن اهرمن نیست
که جان را دشمن جانی، چو تن نیست

بود زندان جان، خاکی تن ما
که زندان مور را غیر از لگن نیست

بگیر از خویشتن خود را که در عشق
حجاب خویشتن جز خویشتن نیست

بکن این گور و بردار این کفن را
که این مرده سزای این کفن نیست

نهان در خاک کن ما و منی را
که دزد راه حق جز ما و من نیست

بشور اندیشه ها را از دل خویش
که این دل ها به جز بیت الحزن نیست

سخن افسرده چون جسمیست بی روح
اگر روح خدایی در سخن نیست

دهن بر خاک نه زیرا که جز خاک
رفو از بهر چاک این دهن نیست

تویی را با منی بر خاک ره ریز
که ما را جز تو و من، اهرمن نیست
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۹
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۶۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.