هوش مصنوعی: این شعر به بیان تفاوت دیدگاه‌های عرفانی و شرعی می‌پردازد. شاعر از شیخ می‌پرسد که آیا آیه تحریم شراب را می‌داند، اما خود را از اهل می‌خانه و مستی می‌داند و گوشش به آهنگ رباب عادت دارد. او معتقد است که پیروی از شیخ و شنیدن سخنانش حتی در بهشت هم برایش قابل تحمل نیست و آب جوی نزد می‌خانه‌نشینان، همان باده ناب است.
رده سنی: 18+ محتوا شامل مفاهیم عرفانی و اشاره به مصرف شراب است که ممکن است برای مخاطبان کم‌سن‌وسال نامناسب باشد. همچنین درک عمیق این شعر نیاز به آشنایی با ادبیات عرفانی و تمثیل‌های آن دارد.

شمارهٔ ۷۴

از شیخ بپرسید گر از اهل کتاب است
آن آیه کدام است که تحریم شراب است

در پیروی شیخ اگر خلد برین است
در مذهب ما صحبت او عین عذاب است

هرگز نتواند سخن شیخ شنیدن
آن گوش که پیوسته بر آهنگ رباب است

ما را که بمیخانه چنین مست گرفتند
باشیخ چه سودای سوال است و جواب است

جوئی که از آن باده کشان آب بنوشند
آبی که از آن جوی رود، باده ناب است
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعولن (هزج مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۵
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۷۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۷۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.