عشق است که اندر دو جهان راه نجات است
بحریست که یک چشمه از آن آب حیات است

بحر است و چه بحر است نه قلزم نه محیط است
شط است و چه شط است نه جیحون نه فرات است

دارای جهان است که بالای جهانست
بیرون ز جهانست که افزون ز جهات است

آبی است که جاری بوهارات و تلال است
روحی است که ساری بجمادات و نبات است

«میرزا حبیب خراسانی»
گوهرین | گنجینه های مکتوب | gowharin.ir