هوش مصنوعی: این متن به انتقاد از شعر و سخنان بی‌محتوا و دروغین می‌پردازد. شاعر از بیان الفاظ بی‌اساس و ستایش نادرست افراد نالایق انتقاد می‌کند و تأکید دارد که چنین گفتارهایی از یک فرد دانا و عاقل بعید است. همچنین، به بی‌فایده بودن این نوع سخنان و عدم تناسب آن با افراد خردمند اشاره می‌کند.
رده سنی: 16+ متن حاوی مفاهیم انتقادی و اخلاقی است که درک آن‌ها نیازمند بلوغ فکری و تجربه زندگی است. همچنین، برخی از واژگان و مفاهیم ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر پیچیده باشد.

شمارهٔ ۲۱۳

چند از این ترهات بیحاصل
گفت بیمغز و قول لاطائل

شاعری چیست شعر و نظم کدام
سخن لغو و گفته باطل

مادری را لقب کنی حاتم
ظالمی را صفت نهی عادل

گه کنی وصف از تلال و رسوم
که چنین گفته اعشی و دعبل

بوده این یک سعاد را ماوی
گشته این یک رباب را منزل

گه ستائی بوصف روباهی
که شجاع و غضنفر و باسل

گه سرائی بمدح گمراهی
که حکیم و محقق و کامل

این سخن کی سزاست از دانا
این روش کی رواست از عاقل

چون سراید سخن بلاف و گزاف
مرد دانش پژوه صاحب دل

سخن بیفروغ و کذب و دروغ
کی برآید جز از دل غافل
وزن: فعلاتن مفاعلن فعلن (خفیف مسدس مخبون)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۱۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۱۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.