هوش مصنوعی:
این شعر عاشقانه و عرفانی از حافظ، گفت‌وگویی شاعرانه بین عاشق و معشوق را به تصویر می‌کشد. معشوق با توصیفات زیبا و رمزآلود (مانند یاقوت لب، ترک مست، و...) معرفی می‌شود و عاشق از او درباره هویت، خواسته‌ها و ویژگی‌هایش می‌پرسد. پاسخ‌های معشوق مبهم و پر از ابهام است و بر بی‌همتایی و فراتر از محدودیت‌های دنیوی بودنش تأکید دارد. در پایان، معشوق نوشیدن شراب و لذت‌های معنوی را پیشنهاد می‌کند.
رده سنی:
16+
مفاهیم عرفانی و برخی اشارات غیرمستقیم به شراب (نمادین در عرفان) ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نیاز به توضیح داشته باشد. همچنین، درک زیبایی‌های ادبی و رمزگان شعر کلاسیک فارسی معمولاً به سطحی از بلوغ فکری نیاز دارد.
شمارهٔ ۲۳۳
دوش دو بهره نرفته ز شبم
از در آمد بت یاقوت لبم
گفتمش کیست بگو، گفت زحق
بتو من مرحمت بی سببم
گفتمش نادره یا بوالعجبی
گفت هم نادره هم بوالعجبم
گفتمش هان عربی یا عجمی
گفت من نی عجمم نی عربم
ترکیم مست و بفرغانه و چین
میشناسند نژاد و نسبم
گفتمش بوسه برخ یا بلبت
خوبتر؟ گفت ز سیمین غببم
گفتم اکنونت چه میباید؟ گفت
دو قدح زاده خاص عنبم
گفتم آرمت یکی مطرب، گفت
نی که من خود طرب اندر طربم
گفتمش سر بچه ره باید داد
گفت مستانه براه طلبم
گفتم آئین تو و خوی تو، گفت
ترک رعنا قد دیبا سلبم
از در آمد بت یاقوت لبم
گفتمش کیست بگو، گفت زحق
بتو من مرحمت بی سببم
گفتمش نادره یا بوالعجبی
گفت هم نادره هم بوالعجبم
گفتمش هان عربی یا عجمی
گفت من نی عجمم نی عربم
ترکیم مست و بفرغانه و چین
میشناسند نژاد و نسبم
گفتمش بوسه برخ یا بلبت
خوبتر؟ گفت ز سیمین غببم
گفتم اکنونت چه میباید؟ گفت
دو قدح زاده خاص عنبم
گفتم آرمت یکی مطرب، گفت
نی که من خود طرب اندر طربم
گفتمش سر بچه ره باید داد
گفت مستانه براه طلبم
گفتم آئین تو و خوی تو، گفت
ترک رعنا قد دیبا سلبم
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مسدس مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۳۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۳۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
