هوش مصنوعی:
متن فوق دعوت به توبه و بازگشت از گناه و رفتارهای ناشایست است. شاعر از همدم خود می‌خواهد که همراه او ناله و زاری کنند و از گفتارهای بیهوده دوری نمایند. همچنین تأکید می‌کند که در روز مرگ، هیچ یک از یاران نمی‌توانند کمکی کنند و تنها خود فرد می‌تواند از خود یاری و غمخواری نماید.
رده سنی:
16+
محتوا شامل مفاهیم عمیق اخلاقی و عرفانی است که درک آن‌ها برای سنین پایین‌تر دشوار بوده و نیاز به بلوغ فکری دارد. همچنین موضوعاتی مانند مرگ و توبه ممکن است برای کودکان مناسب نباشد.
شمارهٔ ۲۶۷
خیز ای همدم که یکدم ناله و زاری کنیم
توبه از بدکار و از زشت کرداری کنیم
تا بکی بیهوه گفتاری بیا ای همنشین
سخت بیزاری از این بیهوه گفتاری کنیم
کس نیارد کرد از یاران چو یاری روز مرگ
شاید ازما خویشتن، از خویشتن یاری کنیم
کس نخواهد کرد غمخواری بما چون بعد مرگ
شاید ار ما خویشتن، از خویش غمخواری کنیم
توبه از بدکار و از زشت کرداری کنیم
تا بکی بیهوه گفتاری بیا ای همنشین
سخت بیزاری از این بیهوه گفتاری کنیم
کس نیارد کرد از یاران چو یاری روز مرگ
شاید ازما خویشتن، از خویشتن یاری کنیم
کس نخواهد کرد غمخواری بما چون بعد مرگ
شاید ار ما خویشتن، از خویش غمخواری کنیم
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۴
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۲۶۶
گوهر بعدی:شمارهٔ ۲۶۸
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
