هوش مصنوعی: این متن شعری است که در آن شاعر از شنیده‌های خود درباره عشق پنهانی، رنج‌های دل، و دیدارهای مخفیانه با یار سخن می‌گوید. همچنین اشاره‌هایی به بیماری، دلداری، و دزدی عاطفی دارد.
رده سنی: 16+ متن حاوی مضامین عاشقانه پیچیده و احساسات عمیق است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر نامفهوم یا سنگین باشد. همچنین برخی اشارات به رنج و دزدی عاطفی وجود دارد که برای درک بهتر به بلوغ فکری نیاز دارد.

شمارهٔ ۳۳۲

شنیدستم که با یاری نهانی
تو داری روز و شب کار نهانی

یکی از محرمان بزم عیشت
بگوشم گفته اسراری نهانی

شنیدستم که هر ماهی دو روز است
تو را با یار دیداری نهانی

شنیدستم شب دوشینه ساغر
زدی در دیر خماری نهانی

شنیدستم دلت را کرده بیمار
نگاه چشم بیماری نهانی

شنیدستم که در بیماری تو
فرستاده پرستاری نهانی

شنیدستم سپردستی دل خویش
بدست عشق دلداری نهانی

شنیدستم دلت آزرده گشته است
ز بی پروا دل آزاری نهانی

شنیدستم که دزدیده است رختت
شبانگه شوخ عیاری نهانی

شنیدستم شبیخون برده ناگاه
بجانت دزد طراری نهانی
وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۰
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۱
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۳
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.