هوش مصنوعی: این شعر از عاشقانه‌های کلاسیک فارسی است که به توصیف حضور معشوق در نیمه‌شب و تأثیر جادویی او بر بزم می‌پردازد. معشوق با چهره‌ای مانند گل و لاله، فضای بزم را بهاری و پرنشاط می‌کند. شاعر از مستی و شور عشق سخن می‌گوید و حالات مختلف معشوق و بزم را با تصاویر زیبا توصیف می‌کند.
رده سنی: 16+ محتوا شامل مضامین عاشقانه و توصیف حالات مستی و بزم است که برای مخاطبان نوجوان و بزرگسال مناسب‌تر است. همچنین، زبان شعر کلاسیک ممکن است برای کودکان و نوجوانان کم‌سن‌وسال قابل‌درک نباشد.

شمارهٔ ۳۳۴

ترک من نیمه شب از در با چراغ آید همی
تا بجوید بزم ما را در سراغ آید همی

صبحدم تا نیمه شب اندر پی کار خود است
چون شود نیمه شبش وقت فراغ، آید همی

می زده چشم و شکسته زلف و مخمور و خراب
سر زده در بزم یاران، با ایاغ آید همی

بر فروزد چهره اش چون گل ز تاب می چنانک
بزم ما از روی او چون صحن باغ آید همی

روی او چون لاله گردد بزم ما چون لاله زار
لاله دیدستی که او بی هیچ داغ آید همی

افتد از یکسو به دیگر سو زمستی هر طرف
وقت بشکن بشکن و شوخی و لاغ آیدهمی

شب ز مستی تا سحر خسبد ز عالم بیخبر
صبحدم از جام دیگر، تر دماغ آید همی

با دو چشم نیم مست افتان و خیزان در خمار
دست یاران گیردوزی دشت و راغ آید همی
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مثمن محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۳۳۳
گوهر بعدی:شمارهٔ ۳۳۵
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.