هوش مصنوعی: این متن عرفانی به وحدانیت خداوند و رابطه‌ی وجودی او با جهان و مخلوقات می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که خداوند مانند خورشید آشکار است و صفات او در مخلوقات تجلی یافته است. وجود خداوند واجب و مطلق است، در حالی که موجودات دیگر فانی و ناپایدارند. متن همچنین به مفاهیمی مانند علم الیقین، وحدت وجود، و صفات الهی اشاره دارد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان جوان‌تر دشوار خواهد بود. همچنین، استفاده از اصطلاحات تخصصی عرفانی ممکن است برای سنین پایین نامفهوم باشد.

شمارهٔ ۶۰

مائیم بر صفات و صفات تو عین ما است
دیدم بعینه ای که توئی عین کاینات

در عین کاینات عیانی چو آفتاب
ذرات او به پیش تو نه صبر و نه ثبات

شد ممتنع ز غیر وجود تو هر چه هست
ای واجب الوجود توئی جان ممکنات

شد لایزال اسم تو و لم یزل صفت
اسمت ترقی است نه اسم تنزلات

ما غرق بحر وحدتت ای حی لایموت
در جان خویش یافته سرچشمه حیات

باقی است جان صالح و فانی نمی شود
یعنی بر آفتاب بود جان ممکنات

علم الیقین هر آینه عین الیقین شود
کوهی بچشم دوست چو دیدی صفات ذات
وزن: مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن (مضارع مثمن اخرب مکفوف محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۷
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۵۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۶۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.