هوش مصنوعی: این متن عرفانی به موضوع توحید و وحدت وجود می‌پردازد و بیان می‌کند که همه چیز از ذات الهی نشأت گرفته و به او بازمی‌گردد. شاعر با استفاده از تصاویر شعری مانند آتش، عود، و خورشید، به توصیف این حقیقت عرفانی می‌پردازد و تأکید می‌کند که در نهایت، همه چیز در ذات خداوند فانی می‌شود.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن برای مخاطبان زیر 16 سال ممکن است دشوار باشد. همچنین، استفاده از استعاره‌های پیچیده و زبان شعری کلاسیک، فهم متن را برای سنین پایینتر چالش‌برانگیز می‌کند.

شمارهٔ ۱۰۳

ایدل عدم تملیک در سلک وجود آمد
اسقاط و اضافت را توحید و درود آمد

از آتش روی او کو سوخت دو عالم را
در مجمر دل جانها سوزنده چو عود آمد

چون نیست جز او غیری در حاضر و در غائب
خود شاهد و خود مشهود در عین شهود آمد

تا جلوه دهد آنمه خود را بهمه صورت
از دیده هر ذره خورشید نمود آمد

یک عین که جز او نیست در ظاهر و در باطن
هفتاد و دو ملت شد ترسا و یهود آمد

کوهی چو به عشقی زد نابود شد از فطرت
جاوید بود باقی هر چیز که بود آمد
وزن: مفعول مفاعیلن مفعول مفاعیلن (هزج مثمن اخرب)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۰۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.