۸۸ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۰

یحبهم و یحبونه چرا فرمود
بغیر او چو دکر نیست شاهد و مشهود

نظر بباطن خود کرد ظاهر خود دید
بذات خویش بود این خطاب و گفت و شنود

بهر چه کرد نظر غیر خویشتن چو ندید
ز کام خود همه تسبیح بر زبان بگشود

بعین آمد و آنگاه کنت کنزا گفت
نمود شاهد جانها ز غیب رخ بشهود

که بود آدم و نوح و خلیل و ابراهیم
که بود یوسف و یحیی که بود صالح و هود

هم او ۳ است احمد و عیسی هم اوست شیث و شعیب
هم او ۴ ست یونس و الیاس و موسی و داود

بطاق ابروی او سجده کرد کوهی و دید
که غیر حضرت او نیست ساجد و مسجود
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۰۹
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۱۱
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.