۸۲ بار خوانده شده

شمارهٔ ۱۱۹

سرو از قد تو در باغ گل اندام آمد
باده از رنگ لب لعل تو در جام آمد

هست این نقطه پاکیزه به آخر پیوست
گر همه صید شد و دانه شد و دام آمد

جام خورشید بدور تو کشد هر ذره
رحمت خاص تو بر هر دو جهان عام آمد

رفت کوهی ز ابد غایت اسرار ازل
در دل از دلبر جان بخش چو الهام آمد
اگر سوالی داری، اینجا بپرس.
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۱۸
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۰
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.