هوش مصنوعی: این متن شعری عرفانی و عاشقانه است که از تشبیهات زیبا و نمادین برای بیان عشق و وصال به معشوق استفاده می‌کند. مفاهیمی مانند نور، آفتاب، ماه، شراب، و گل به‌کار رفته‌اند تا احساسات عمیق و روحانی را منتقل کنند. شاعر از عناصر طبیعت و عرفان برای توصیف عشق و جذبه‌های معنوی بهره می‌برد.
رده سنی: 16+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و استعاره‌های پیچیده است که ممکن است برای مخاطبان جوان‌تر قابل درک نباشد. همچنین، برخی از واژه‌ها و تشبیهات مانند 'شراب' و 'مست' ممکن است نیاز به توضیح داشته باشند.

شمارهٔ ۱۲۳

ماه رویت آفتاب است ای پسر
آفتاب مه نقاب است ای پسر

عکس رخسار شما در جسم و جان
همچو خورشید در آبست ای پسر

بر سر دریای چشمم تا ابد
هر دو عالم یک حباب است ای پسر

دولت دیدار وصلت را ندید
هر کرا در دیده خوابست ای پسر

چشم مست و لعل میگونت مدام
شاهد و شمع و شراب است ای پسر

سر عشقت در دل ویران ما
همچو گنج اندر خرابست ای پسر

تا گل روی تودیدم چشم و دل
شیشهای پرگلاب است ای پسر

از صدای بلبل و قمری به باغ
در چمن چنگ و ربابست ای پسر

طفل راه تو مرید عشق نیست
صد جهان گر شیخ و شابست ای پسر

هست دریای وصالت بیکران
جمله عالم سراب است ای پسر

کوهی درویش را یکبوسه بخش
چو نرخت صاحب نصابست ای پسر
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۱۱
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۲۲
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۲۴
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.