هوش مصنوعی: این متن عرفانی به بیان تفاوت بین روح و جسم، عالم امر و حق، و لاهوت و ناسوت می‌پردازد. شاعر از جدایی روح از بدن و درد این جدایی سخن می‌گوید و به مفاهیم عرفانی مانند اناالحق و طوفان بدن اشاره می‌کند. در نهایت، توصیه می‌شود که حقیقت را در طریق نبوی جستجو کرده و به حکمت الهی روی آوریم.
رده سنی: 18+ متن دارای مفاهیم عمیق عرفانی و فلسفی است که درک آن نیاز به دانش و تجربه کافی دارد. همچنین، برخی از اصطلاحات و اشارات عرفانی ممکن است برای مخاطبان جوانتر نامفهوم یا سنگین باشد.

شمارهٔ ۱۷۱

روحم از عالم امر است و تن از عالم حق
جان ز لاهوت بود جسم ز ناسوت الحق

نکند درک حدیث من مجنون عاقل
زانکه باشد سخن سر معانی مطلق

جان چو نوح است ز طوفان بدن گریه کنان
هست در بحر حقیقت دل پرخون زورق

همه ذرات چو منصور اناالحق گویند
گر چه حلاج تو ازگوش براری زیبق

چون ترا معرفت علم نظر کشف نشد
ماند در علم نظر عقل تو جاهل احمق

در طریق نبوی سر حقیقت دریاب
نیست جز شرع نبی خانه دل را رونق

حکمت حضرت حق بین که جهانرا یکسر
کرد قایم به قضا منشی جانشان به نسق

باش در بحر وصال ازلی و ابدی
همچو کوهی ز وجود دو جهان مستغرق
وزن: فاعلاتن فاعلاتن فاعلن (رمل مسدس محذوف یا وزن مثنوی)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۸
این گوهر را بشنوید

این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.

برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.

گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۷۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۷۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.