هوش مصنوعی:
این متن عرفانی و شاعرانه به زیبایی‌های معنوی و ظاهری یک شخصیت (احتمالاً معشوق یا شخصیتی مقدس) می‌پردازد. شاعر با استفاده از تصاویری مانند خورشید، ماه و ذرات، عظمت و جذابیت این شخصیت را توصیف می‌کند و بر ناتوانی دیگران در درک کامل او تأکید دارد. همچنین، مفهوم عشق، حیرت و ادراک ناقص انسان در برابر کمال الهی نیز در متن دیده می‌شود.
رده سنی:
16+
متن دارای مفاهیم عرفانی و پیچیده‌ای است که برای درک کامل آن، مخاطب نیاز به آشنایی با ادبیات عرفانی و بلوغ فکری دارد. همچنین، استفاده از استعاره‌ها و نمادهای خاص ممکن است برای سنین پایینتر قابل درک نباشد.
شمارهٔ ۱۸۱
از روی حسن معنی جانرا بتی است مایل
زانرو نگشت هرگز از روی حسن زایل
نزد توجمله خوبان چون ذره پیش خورشید
بر عجز خویش هستند ذرات جمله قایل
تا چشم بد نبیند روی نکوی او را
طومار زلف گردید درگردنش حمایل
رمز رأیت ربی در احسن صور بود
خورشید و ماه از آن شد حیران آن شمایل
سیر یحبهم را آخر بیان همین است
بود او بخویش عاشق دیدیم در اوایل
زانرو که نقش ادراک با قطره نیست فرقی
ادراک و درک ادراک می باشد از فضایل
شیئی الله است کوهی بر خاک آستانش
محروم چون رود باز ازدرگه تو سایل
زانرو نگشت هرگز از روی حسن زایل
نزد توجمله خوبان چون ذره پیش خورشید
بر عجز خویش هستند ذرات جمله قایل
تا چشم بد نبیند روی نکوی او را
طومار زلف گردید درگردنش حمایل
رمز رأیت ربی در احسن صور بود
خورشید و ماه از آن شد حیران آن شمایل
سیر یحبهم را آخر بیان همین است
بود او بخویش عاشق دیدیم در اوایل
زانرو که نقش ادراک با قطره نیست فرقی
ادراک و درک ادراک می باشد از فضایل
شیئی الله است کوهی بر خاک آستانش
محروم چون رود باز ازدرگه تو سایل
وزن: فعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن (رمل مثمن مخبون محذوف)
قالب: غزل
تعداد ابیات: ۶
این گوهر را بشنوید
این گوهر را با صدای خود، برای دیگران به یادگار بگذارید.
برای ضبط گوهر با صدای خود، لطفا به حساب کاربری وارد شوید.
گوهر قبلی:شمارهٔ ۱۸۰
گوهر بعدی:شمارهٔ ۱۸۲
نظرها و حاشیه ها
شما نخستین حاشیه را بنویسید.
